Wiosna. Część pierwsza
***
Wiosna zawsze była w czasem o wielkim znaczeniu, nie inaczej było w okresie średniowiecza. W świecie, w którym zmiana pór roku miała ogromny wpływ na codzienne życie, nadejście wiosny było powodem do świętowania i (być może) refleksji. Był to czas nowych początków i wzrostu, zarówno w świecie przyrody, jak i poza nią. Dla ludzi średniowiecza nadejście wiosny oznaczało koniec długiej i surowej zimy, a także obietnicę cieplejszej pogody, dłuższych dni i wymarzonych (choć ciągle odległych) zbiorów. Był to czas czczenia odrodzenia natury i nadziei. Od festiwali religijnych po tradycje magiczne, wiosna odgrywała ważną rolę w życiu ludzi średniowiecza, kształtując m.in. sposób, w jaki ludzie pracowali i świętowali. W tym artykule poznamy wiele sposobów, w jaki wiosnę obchodzono w średniowieczu i jak jej wpływ jest nadal odczuwalny w naszym współczesnym świecie.
Wiosenne festiwale i obchody w średniowieczu
Wiosna w średniowiecznej Europie była czasem radości i świętowania. Organizowano festiwale i jarmarki, aby zaznaczyć nadejście cieplejszej pogody i koniec zimy. Jednym z najbardziej znanych wiosennych festiwali były święta majowe. Świętowano nadejście wiosny tańcem, śpiewem i ucztą. Podczas święta koronowano majową królową i stawiano majówkę, którą ozdabiano wstążkami i kwiatami. Taniec majowy był popularną częścią festiwalu i polegał na tańczeniu wokół słupa, trzymając wstążki i splatając je razem.
Innym popularnym wiosennym świętem jest... Wielkanoc, która obchodzona jest zarówno przez chrześcijan, jak i w nieoczywisty sposób przez niechrześcijan. Święto to upamiętnia zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa i jest czasem refleksji, modlitwy i ucztowania. Jajka wielkanocne są popularnym symbolem tego święta, a ludzie ozdabiali je jaskrawymi kolorami i wzorami. Jajka były często wymieniane jako prezenty. Niektórzy niechrześcijanie obchodzą Wielkanoc na swój sposób, spotykając się z rodzinami i bliskimi, spożywając wspólny posiłek.
Oprócz tych festiwali, wiele miast i miasteczek organizowało własne obchody wiosenne, które często obejmowały procesje, muzykę i taniec. Wydarzenia te były dla ludzi czasem spotkania, spotkań towarzyskich i cieszenia się z nadejścia wiosny.
Symbolika wiosny w średniowiecznej sztuce i literaturze
Wiosna była popularnym tematem w średniowiecznej sztuce i literaturze. Pora roku była często przedstawiana jako czas wzrostu, odnowy i odrodzenia. Jednym z najsłynniejszych przykładów tego zjawiska są „Opowieści kanterberyjskie” Chaucera, które zawierają "Legendę o cnotliwych kobietach". W tym wierszu Chaucer opisuje nadejście wiosny i jej wpływ na świat przyrody. Pisze w nim o kwietniowych chmurach, marcowych kroplach i błękitnym niebie. Owocem wiosny jest zaś życiodajna mąka.
Wiosna była również popularnym tematem w sztuce średniowiecznej. W iluminowanych manuskryptach często pojawiały się wizerunki kwiatów, ptaków i innych oznak wiosny. Obrazy te były używane do symbolizowania odnowy życia i obietnicy nowego początku.
PB